به رویای پرنده ها راهمان نمی دهند
همین مختصر که تو
در من اوج می گیری و
من
که از کف دستانت
جرعه ای می نوشم
بس مان است
دنیا
از رنج ما چه عایدش می شود؟
نیمه شبی از این همه شبهای بی چراغ
دلهامان را بر شاخه ای می آویزیم
تا باد
غمهایش را ببرد
به رویای پرنده ها کاری نداشته باش
فعلا
دنبال چند واژۀ روشن باش
و جرعه ای که از کف دستانت می نوشم
به دنیا هم لازم نیست چیزی بگوییم
او می تواند
روی بخشش و مهربانی ما
حساب کند
حافظ موسوی