همیشه برای گفتن یک دنیا حرف دارم ، ولی برای نوشتن نه
دو سال پیش این وبلاگ را هدیه گرفتم
از سر عشق بود یا از سردوستی
نمی دانم
هر چه بود پر از مهر بود
به حرمت مهر
تلاش کردم که زنده نگاهش دارم
....هر از گاهی ....چند خطی ....
ولی همین "چند خط"-ها
-حالا که بعد از دو سال نگاهشان می کنم-
روز های زندگی منند
روزهای آفتابی،روزهای ابری
روزهای شادی، روزهای غم
روزهای رو به جلو ، روزهای ساکن
..........

"ساقی نامه "
دوساله شدی
تولدت مبارک